دكتر علیرضا شریفی یزدی، روانشناس و جامعهشناس، در برنامه خانه وخانواده رادیوایران درخصوص استفاده خانواده ها ازهوش مصنوعی تأكید كرد كه هوش مصنوعی نه قابل حذف از زندگی امروز است و نه جایگزین مناسبی برای روابط انسانی. وی هشدار داد كه استفاده ناآگاهانه از این فناوری میتواند موجب تنهایی پنهان، كاهش تمركز، ضعف مهارت گفتوگو و وابستگی ذهنی شود و تنها راه مدیریت آن، ارتقای سواد رسانهای و استفاده آگاهانه و خانوادگی از این ابزار است.
بهگزارش روابطعمومی رادیو ایران، در برنامه خانه وخانواده دكتر علیرضا شریفی یزدی، روانشناس و جامعهشناس، با حضور در استودیو به بررسی تأثیرات فناوری هوش مصنوعی بر زندگی فردی و خانوادگی پرداخت. وی در ابتدای گفتوگو با اشاره به اینكه هوش مصنوعی امروز بخشی جداییناپذیر از زندگی انسانهاست، گفت یادگیری كار با این فناوری دیگر یك انتخاب لوكس نیست، بلكه ضرورتی است كه هم بزرگسالان و هم كودكان باید آن را بیاموزند. به گفته او، گرچه هوش مصنوعی فكر ندارد، اما روی فكر انسانها تأثیر میگذارد و همین نكته اهمیت مدیریت صحیح آن را دوچندان میكند.شریفی یزدی با اشاره به تجربه نسلهای گذشته كه از كتابهای حلالمسائل بهعنوان میانبُر استفاده میكردند، توضیح داد كه هوش مصنوعی نیز اگر بهجای كمك به تفكر، جایگزین تفكر شود، ذهن انسان را تنبل میكند. او تأكید كرد كه برخی افراد بهاشتباه از هوش مصنوعی برای درد دل، مشورتهای عاطفی یا تصمیمگیریهای مهم استفاده میكنند، در حالی كه این فضا نه امن است و نه جایگزین مناسبی برای روابط انسانی. به گفته او، همانطور كه روزگاری مردم به روزنامه، رادیو، تلویزیون و سپس اینترنت مرجعیت میدادند، امروز نیز برخی بدون سواد رسانهای كافی، هر پاسخ هوش مصنوعی را حقیقت قطعی تلقی میكنند.این روانشناس با بیان اینكه حذف هوش مصنوعی از زندگی ممكن نیست، افزود این فناوری مانند برق و اینترنت بهتدریج وارد زندگی انسان شده و جای خود را تثبیت كرده است. او گفت: هوش مصنوعی در گوشی فرزندان، در تلویزیون، در سیستمهای شهری و حتی در نوبتگیریهای ساده حضور دارد. بنابراین بحث حذف نیست؛ بحث مدیریت و استفاده درست است. وی تأكید كرد كه نسل جدید از نظر مهارتی در استفاده از فناوری توانمندتر است، اما بزرگسالان در تحلیل و تشخیص درست قویترند و تركیب این دو میتواند به مدیریت بهتر فناوری در خانواده كمك كند.شریفی یزدی در ادامه به آثار مثبت و منفی هوش مصنوعی اشاره كرد و گفت استفاده ناآگاهانه از آن در نوجوانان میتواند موجب كاهش تمركز، تنهایی پنهان، مقایسه خود با تصاویر غیرواقعی و ضعف مهارت گفتوگو شود. در مقابل، اگر استفاده از این ابزار آگاهانه باشد، میتواند موجب یادگیری شخصیسازیشده، افزایش خلاقیت، تقویت تصمیمگیری و كمك به حل مسئله شود. او تأكید كرد كه مدارس باید سواد رسانهای رامتناسب با سن دانشآموزان آموزش دهند و استفاده از هوش مصنوعی را تنها در صورتی توصیه كنند كه مهارتهای لازم به كودكان آموزش داده شده باشد.وی با اشاره به اینكه برخی افراد حتی برای سادهترین امور روزمره به هوش مصنوعی مراجعه میكنند، هشدار داد كه این وابستگی میتواند نشانه خطر باشد. او گفت: وقتی برای كاری كه سالهاست بلدیم، بیدرنگ سراغ ابزارهای هوشمند میرویم، یعنی ذهن ما به جای تفكر، به اتكا عادت كرده است. او توصیه كرد كه خانوادهها پس از دریافت پاسخ از هوش مصنوعی، درباره آن با یكدیگر گفتوگو كنند تا ذهن اعضای خانواده فعال بماند و قدرت تحلیل تقویت شود.
